امامزاده داوود (ع) تهران

Holy Dawood (AS) Tehran

امامزاده داوود با یازده پشت به دومین امام شیعیان می‌رسد. گفته می‌شود که وی و برخی دیگراز بستگانش در همراهی امام هشتم شیعیان به ایران آمده و کشته شدند. بقعه این امامزاده در دوران صفویه ساخته شد و در دوران فتحعلی شاه توسعه یافته‌ است. در دره‌های مجاور امامزاده داوود در سمت مغرب و جنوب غربی در آبادی‌های رندان و سنگان بقعه‌هایی به نام امامزاده عمادالدین پدر امامزاده داوود و امامزاده علاءالدین و امامزاده قاسم و امامزاده عقیل برادران امامزاده داوود وجود دارد.

آرامگاه امامزاده داوود واقع در شمال غرب تهران و در انتهای جاده امامزاده داوود در بخش کَن و در ارتفاع ۲۶۰۰ متری از سطح دریا می‌باشد. جاده امامزاده داوود از شمال روستای کن و انتهای بلوار کوهسار در شهران آغاز شده و پس از گذشتن از روستای سولقان وسپری کردن مسافتی به طول ۲۵ کیلومتر به امامزاده داوود می رسد. اما مسیر دیگری که برای رسیدن به امامزاده داوود وجود دارد، مسیری است که از کنار دره فرحزاد گذشته و بعد از طی مسافتی به طول ۱۵ کیلومتر به امامزاده داوود می‌رسد.

البته این مسیر, مسیر کوهپیمایی بوده و فاقد جاده آسفالته می باشد امامزاده داوود با یازده پشت به دومین امام شیعیان می‌رسد. گفته می‌شود که وی و برخی دیگراز بستگانش در همراهی امام هشتم شیعیان به ایران آمده و کشته شدند. بقعه این امامزاده در دوران صفویه ساخته شد و در دوران فتحعلی شاه توسعه یافته است. در دره‌های مجاور امامزاده داوود در سمت مغرب و جنوب غربی در آبادی‌ های رندان و سنگان بقعه‌هایی به نام امامزاده عمادالدین پدر امامزاده  داوود و امامزاده علاءالدین و امامزاده قاسم و امامزاده عقیل برادران امامزاده داود وجود دارد.

آرامگاه امامزاده داوود واقع در غرب تهران و در انتهای جاده کن می‌باشد طول جاده در حدود ۲۵ کیلومتر است. این جاده آسفالته بوده و در واقع مسیر اصلی این امامزاده به شمار می‌رود. اما مسیر دیگری برای رسیدن به این امامزاده وجود دارد که از درهٔ کنار رودخانه فرحزاد گذشته و بعد از طی حدود ۱۵ کیلومتر به امامزاده داوود می‌رسد. این مسیر به صورت جاده خاکی و اندکی نامناسب است.

به دلیل وجود مناظر طبیعی و دیدنی و همچنین وجود رودخانه‌ای کوچک در مسیر؛ این راه به صورت یکی از جذابیت‌های تفریحی شهر تهران در آمده و گردشگران زیادی از آن استفاده می‌کنند. مسیر فرحزاد به امامزاده داوود از محله فرحزاد (انتهای اتوبان یادگار امام) شروع شده و پس از حدود ۴ ساعت پیاده روی با شیب ملایم در میان دره، به مسیر کوهستانی تبدیل شده و با طی حدود ۲ ساعت راه در این شرایط در نهایت به امامزاده داوود منتهی می‌شود هنگامیكه به انتهای جاده می‌رسید با عبور از چند پله به صحن جنوبی حرم مطهر می‌رسید پس از زیارت ضریح متبرك امامزاده داوود‌ (ع) از صحن شمالی خارج شوید.

اگر قصد شب ماندن را دارید حتماً‌ به یكی از زائرسراها و مهمان‌پذیرها بروید و محل استراحتتان را رزرو كنید. جالب توجه اینكه اكثر مسیرهای حرم تا محلهای سكونت زائران از داخل بازارچه‌ها عبور می‌كند. بازارچه‌های بسیار قشنگ و تماشایی كه پر از وسایل گوناگون است. قیمت اجناس نیز به علت نزدیك بودن با مركز (تهران) مناسب است. در بین بازارچه‌ها كافه رستورانهای سنتی زیادی هم هست كه بو و دود كباب ، آبگوشت و نان‌داغ آنها در تمام فضای بازارچه پیچیده است.

با انتخاب یكی از كافه‌ها و نوشیدن چای یا خوردن كباب و آبگوشت روزی شاد و مفرح خواهید داشت. اگر اهل كوهنوردی هستید یا دارای ماشین شاسی بلند می‌باشید می‌توانید از مسیر دیگری كه در واقع مسیر قدیمی و تنها راه تردد در قدیم برای رفتن به امامزاده داوود (ع) بوده به این منطقه بروید. مسافت این مسیر حدود 15 كیلومتراز فرحزاد است. این جاده از دل فرحزاد به سمت كوههای شمال تهران می‌رود. وقتی از فرحزاد گذشتید جاده خاكی شروع می‌شود.

این جاده خاكی همان راه پیاده روی قدیم است كه ماشینهای قدیمی و شاسی‌بلند، گردشگران و زائران را تا یونجه‌ زار می‌بردند ولی از آن به بعد را با قاطر یا پیاده باید طی می‌كردند، ‌به این شكل كه دریونجه‌ زار با كرایه كردن اسب وقاطر افراد مسن و بچه‌ها را سوار بر آن می‌كردند و جوانترها هم پیاده به دنبال آنها حركت می‌كردند تا می‌رسیدند به كتل خاكی ، بعد از كمی استراحت در كافه‌ای كه آنجا بود آب و چایی می‌‌نوشیدند یا غذایی می‌خوردند و سپس حركت می‌كردند و به تپه‌سلام می‌رسیدند.

تپه‌ای كه ‌ گنبد حرم امامزاده داوود (ع) از بالای آن معلوم می‌شد، آنگاه همه زائران رو به سمت گنبد سلامی ‌داده و راهشان را ادامه می‌دادند. در ادامه به چشمه آبی كه از دل كوه جاری بود وآب زندگانی نام داشت می‌رسیدند. آبی می‌خوردند و بعد از پشت‌ سر گذاشتن چشمه به ایستگاه آخرراه می‌رسیدند در آنجا با پیاده شدن از قاطرها و رد شدن از كوچه‌ای تقریباً باریك، مستقیم به بازارچه می‌رسیدند كه انتهای بازارچه به حرم ختم می‌شود.

لازم به ذكر است كه این جاده در حال حاضر ماشین‌ رو شده است ولی خاكی می‌باشد. راه سومی هم هست كه فقط كوهنوردان آن هم حتماً‌ در ماههای گرم سال می‌توانند از آنجا بروند،‌ چون به علت ارتفاع زیاد، زمستانهای بسیار سختی دارد.رفتن از این مسیر هم به این شكل است كه پس از رفتن به ایستگاه آخر تله‌ كابین در ولنجك با پیدا كردن مسیر به سمت شهرستانك و از آنجا به سمت قله شاه‌ نشین در شهرستانك رفته و با دور زدن قله به سمت امامزاده می‌روید و درست در پایین قله به ابتدایی رودخانه در پای كوه می‌رسید كه به امامزاده داوود (ع) می‌رسد.

گفته‌ها، شنیده‌ها: اسناد حكایت از آن دارد كه امامزاده داوود (ع) پس از چند نسل به امام حسن مجتبی(ع) دومین امام شیعیان می‌رسد.گفته‌اند كه آن حضرت به همراه جمعی از نزدیكان خود در زمان امام هشتم (ع) به ایران آمده‌اند اما در مسیر به دست مأموران تبهكار عباسی به شهادت رسیده‌اند. بجز امامزاده داوود (ع) بقعه امامزاده‌های دیگر نیز در روستاهای رندان و سنگان جهت زیارت زائران می باشد، كه نام مباركشان امامزاده عمادالدین (ع) كه روایت شده پدر امامزاده داود(ع) می‌باشند، امامزاده اعلاءالدین (ع)، امامزاده قاسم (ع) و امامزاده عقیل (ع) كه برادران آن حضرت هستند.

بنا به زیارتنامه‌ای كه در حرم آن حضرت است ایشان به «داودبن عماد بن جعفربن نوح بن عقیل بن هادی بن یحیی بن قاسم بن ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم بن حسن المثنی بن امام حسن مجتبی(ع)» معرفی شده‌اند. بنای حرم امامزاده داوود (ع) حرم آن حضرت دارای دو مسجد است كه هردو به بقعه امامزاده در وسط راه دارند و دارای دو صحن می‌باشد، یكی شمالی ودیگری جنوبی كه صحن جنوبی در سالهای اخیرساخته شده و گسترش پیدا كرده است. بنای قدیمی دارای ضریح چوبی بوده و گنبد سبز رنگ شیروانی كه به گفته بزرگان محلی در سال 1335 بر اثر جاری شدن سیل در مسیر حرم قسمتهایی از ساختمان حرم را خراب كرد و بنای فعلی در جای آن ساخته شده است.

طبق اسناد و نوشته‌ها، بنای اصلی بقعه مربوط به قبل از حكومت سلسله صفویان بوده است كه آنچه از بنای قدیمی باقیمانده حرم هشت‌ ضلعی ، سردآب زیر آن كه مرقد حضرت در آن واقع شده است ، سنگ قبر امامزاده و دو درب ورودی حرم كه گفته‌ اند در زمان قاجاریه ساخته شده‌است. در كنار مرقد حضرت قبر دیگر دیده می‌شود كه روایت است قبر قنبر غلام باوفای آن حضرت است.