کتاب ظفرنامه

Book Zafarnamah

حمد بن تاج‌ الدین ابی‌ بکر بن حمد بن نصر مستوفی قزوینی مورخ، شاعر و نویسنده قرن هشتم است.وی از خاندان مستوفیان قزوین است که مدتها متصدی حکومت آن شهر بودند. پدر حمدالله و نیز خود او با عنوان «مستوفی» در دستگاه ایلخانان خدمت می‌کردند و حمدالله خود از نزدیکان خواجه رشیدالدین فضل‌الله بود و پس از او نیز همچنان سمت خود را در کارهای دیوانی حفظ نمود.

منظومه ظفرنامه در هفتاد و پنج هزار بیت به وزن شاهنامه در سال ۷۳۵ ه‍. ق به پایان رسید. ظفرنامه به سه کتاب یا سه قسم تقسیم می‌شود، کتاب نخست در تاریخ عرب (قسم اسلامی)، کتاب دوم در تاریخ عجم (قسم احکام) و کتاب سوم در تاریخ مغول (قسم سلطانی).

نسخه منحصر به فرد این کتاب در بریتانیا موجود بوده كه در سال 807 هـ.ق، هفتاد و دو سال پس از پایان سرایش آن، در شیراز به قلم محمد بن‌ سعید بن‌ عبدالله ‌الحسینی به خط نسخ كتابت شده است.ظفرنامه درغالب مثنوی را به تقلید از شاهنامه فردوسی و در بحر متفاوت سروده شده و شامل 75000 بیت و به قول خود شاعر در سه كتاب تبویف شده و به وقایع روایتی از تاریخ ایران از آغاز دوره اسلامی تا زمان حیات مستوفی است.

ظفرنامه با اثر دیگر مستوفی، تاریخ گزیده، وجوه مشترك بسیار و فصلهای فزون بر آن دارد.در حواشی و پایان نسخه 60000 بیت از شاهنامه فرودسی نیز كتابت شده است.